Doe het alleen wanneer je er zeker van bent dat beide honden er oké mee zijn én zorg dat jij weet wat je aan het doen bent… Want vooral betreft dat laatste stukje… daar schort nog wel eens het één en ander aan. Aangelijnde honden met elkaar laten snuffelen. Ik zie het om de haverklap gebeuren. Er is totaal geen sprake van een ontspannen contact tussen de honden en de stress-signalen vliegen in het rond. Helaas herkennen veel hondenbaasjes deze signalen nog niet.
Heb je er wel eens op gelet hoe twee loslopende honden elkaar benaderen? Er gebeurt op zo’n moment van alles!
Misschien lopen ze snel naar elkaar toe of juist wat langzamer. Ze gaan een paar keer stilstaan en wachten even af. Draaien hun hoofden van elkaar weg. Lopen vervolgens in een boog op elkaar af. Ze laten nog wat subtiele signalen zien zoals tongelen (tong over de neus) of overspronggedrag zoals snuffelen aan de grond. Vervolgens ruiken ze aan elkaar, bewegen om elkaar heen. Staartdracht wisselt. Stand van de oortjes wisselt. Als het spannend wordt voor één van de honden, dan heeft hij de ruimte om afstand te nemen en weg te lopen. De spanning wordt er misschien even vanaf geschud.
Of ze besluiten om helemaal geen contact te hebben en gaan na even afwachten ieder hun eigen weg, zónder dus echt fysiek contact te hebben.
Communicatie. Een heleboel communicatie! Allemaal op het tempo van de honden. Zij hebben de regie. Ze worden niet belemmerd in hun lichaamstaal. Ze kunnen zoveel tijd en ruimte pakken als ze nodig hebben. Én ze kunnen zelf bepalen of ze überhaupt contact willen met elkaar.
Wat gebeurt er nu als ze aangelijnd zijn?
Vaak worden honden gewoon meegenomen door hun begeleider, recht op de andere hond af. Als mens missen wij behoorlijk wat signalen van onze honden. Logisch. De hondentaal is nu eenmaal ontzettend subtiel. Doordat de hond aan de lijn zit kan hij geen kant op. Hij kan de afstand niet vergroten als het spannend wordt en doordat de hond vast zit wordt hij behoorlijk belemmerd in zijn communicatie signalen.
De hond heeft geen enkele controle over zichzelf, geen enkele regie. Hij is volledig overgeleverd aan zijn baasje. Die heeft immers de lijn vast. En heb jij als baasje nog niet zoveel kennis van stress-signalen en hondentaal? Dan kan het zomaar eens zijn dat jouw hond al meters lang aangeeft dat hij het echt te spannend vindt en deze ontmoeting helemaal niet wil.
Check ook dit artikel over deze subtiele signalen.
Pik je deze signalen allemaal niet op? Dan dwing je je hond dus eigenlijk gewoon om de confrontatie aan te gaan.
Je kunt je wellicht voorstellen dat als je dus twee aangelijnde honden hebt die elkaar naderen (en twee baasjes die de signalen nog niet zo goed kunnen lezen), dat dit het ideale recept kan zijn voor flink wat spanning en een negatieve ervaring. Twee honden die niet vrijuit kunnen communiceren, geen kant op kunnen omdat ze aan de lijn zitten en door hun begeleiders meegenomen worden; recht op elkaar af.
Op Facebook gaan enorm veel afbeeldingen en artikelen rond waarin afgeraden wordt om aangelijnde honden te laten snuffelen. Dat is niet voor niets! Twee aangelijnde honden met elkaar laten snuffelen brengt een risico met zich mee. De spanning kan in een split second oplopen met alle nare gevolgen van dien. Dit kan zelfs het begin zijn van uitvalgedrag aan de lijn.
Overdreven? Nope, niet bepaald.
Zo een 75% van de honden die ik in begeleiding krijg vanwege uitvalgedrag, heeft dit gedrag ontwikkeld door nare ervaringen met andere honden op deze wijze. De baasjes lieten de hond met de beste intenties aangelijnd snuffelen met een andere hond, de dynamiek veranderde en BAM.. negatieve ervaring.
En er hoeft geen bloed te vloeien he.
Als ik het heb over een “conflict”, een “confrontatie” of een “negatieve ervaring”, dan hebben baasjes vaak het beeld in hun hoofd van twee vechtende honden of één hond die zich wild op de ander stort. Het kan echter veel subtieler zijn dan dat. Als jouw hond al meters lang aangeeft geen contact te willen met de andere hond of aangeeft dat hij het heel spannend vindt en hij wordt door jou tóch meegenomen die richting op, dan kan dat al een negatieve ervaring zijn.
Dit zeg ik niet om je bang te maken, maar wel om je er bewust van te maken welk risico je neemt als je dit te makkelijk wegwuift.
En let er ook eens goed op wat er nu eigenlijk gebeurt als twee honden contact hebben. Is het echt spel? Is het echt ontspannen contact? Of gaat het hier al mis met de interpretatie? Laatst plaatste iemand een filmpje op mijn Facebookpagina van haar aangelijnde hond die een andere aangelijnde hond tegenkwam. De tekst erbij was iets in de trant van; “Kijk ze eens leuk spelen!”. En tig reacties eronder van andere volgers. “Ah wat leuk!”, “Genieten is dat he!”, “Zo super om te zien!”.
Ehh… juist.
Wat ik dus zag waren twee enorm opgewonden honden, die stuiterend om elkaar heen vlogen. Het was één grote chaos. Ook nog eens met de lijnen rondom de honden gewikkeld. Hartstikke link. Dit is dus geen ontspannen contact. Laat staan dat het spel is. Ik zie twee honden die in een coping strategie schieten om met de situatie te dealen en van gekkigheid niet meer weten wat ze met zichzelf en elkaar aan moeten. Dit was helemaal geen spel. En al helemaal geen ontspannen contact.
En ook bij loslopende honden zie ik vaak exact hetzelfde gebeuren. Dit is dus zeker geen pleidooi om de honden maar los te laten en het ze zelf uit te laten zoeken. Want eerlijk is eerlijk… ik zie in de praktijk maar heel weinig echt ontspannen ontmoetingen tussen honden die elkaar niet goed kennen.
Dus de boodschap is absoluut niet; gooi ze maar los.
De boodschap is; doe kennis op, ga observeren en kijk kritisch of het wel echt om leuk en ontspannen contact/spel gaat en ga hier vervolgens verstandig mee om. Check dit artikel over dit onderwerp.
Er is nog een lange weg te gaan betreft dit onderwerp.
Ik ben hier met mijn Faye heel strikt in. Aangelijnd wordt er niet gesnuffeld met een andere onbekende hond. En komt er een baasje met hond op me af die zijn of haar hond toch naar mijn Faye toe wil laten gaan? Dan ga ik ertussen staan en block ik het. Ik wil het gewoon niet hebben, punt. Voor Faye… in het belang van Faye.. om haar te beschermen en te voorkomen dat ze in een nare situatie terecht komt.
Wanneer zij los is, dan kan er gesocialized worden met honden. Als zij dat tenminste wil. Ik luister altijd naar wat zij mij ‘vertelt’ met haar lichaamstaal. Het is overigens heel opvallend hoe vaak zij er zelf voor kiest om GEEN contact aan te gaan met een andere hond. Maar de lijnwandelingen, die zijn van Faye en mij samen. Voor haar is het ook kraakhelder dat er aan de lijn geen contact komt met onbekende honden. Dit geeft haar een gevoel van veiligheid, duidelijkheid, voorspelbaarheid, ontspanning en rust.
Zijn er dan geen uitzonderingen betreft dit verhaal?
Natuurlijk wel! Het is nooit zwart of wit dus ook hier is nuance op zijn plaats.
Stel; jij hebt een vriendin met een hond en jouw hond en de hare kennen elkaar heel goed. Jullie trekken er samen vaak op uit voor lekkere wandelingen. De honden kennen elkaar goed en kunnen het goed vinden. Of je komt tijdens jullie wandelingen regelmatig een bepaalde hond tegen en je weet dat deze hond prima met de jouwe gaat.
Natuurlijk is het dan geen enkel probleem om ze aangelijnd (met losse lijn) contact te laten hebben. Faye heeft zo ook een mini clubje honden om zich heen bij wie dit geen enkel probleem is. Maar dit is allemaal heel anders. De honden kennen elkaar. Ze hebben elkaar als het ware in hun “vertrouwde clubje” opgenomen. Maar gaat het om een onbekende hond? Wees dan verstandig en neem geen risico’s.
En over uitzonderingen gesproken; denk ook aan de aandacht die besteed moet worden aan de socialisatie van een pup. Hartstikke belangrijk. Natuurlijk moet dat gebeuren!
Dit is dus absoluut geen bericht waarin ik zeg “Socialiseer niet meer!”. Dat is de boodschap niet. Verre van…
Maarrr… socialiseren wil NIET zeggen dat je je pup maar met iedere hond contact moet laten hebben die je tegenkomt. En helaas merk ik dat dit idee bij veel mensen toch wel rond zweeft.
Wat socialiseren is, is een aantal leuke en stabiele honden opzoeken en dat zijn de perfecte kandidaten voor de socialisatie van jouw pupje. Zorg dat je deze honden kent, dat je hun reacties kunt voorspellen en dat je 100% zeker weet dat dit de juiste honden zijn om je pup positieve ervaringen mee op te laten doen. En dan is er niks mis mee om het ook aan een lange lijn te doen. Prima zelfs!
Dit is echter wel een proces dat verantwoord en bewust moet gebeuren. Socialiseren is niet je pup overal mee naartoe slepen en ook niet hem met alles en iedereen contact laten hebben. Eigenlijk heb je ook hier weer een clubje “vertrouwde en veilige” honden waar je dit mee op gaat pakken. Je zult honden op moeten zoeken die goed bij jouw pupje passen. Daar kan hij prachtige, positieve ervaringen mee opdoen waar je de rest van zijn hondenleventje profijt van kunt hebben.
En zo zijn er nog veel meer uitzonderingen te bedenken waarbij het geen probleem hoeft te zijn om de honden met een losse lijn contact te laten hebben.
Maar wat ik je echt mee wil geven; weet wat je doet! Gebruik het gezonde verstand.
Ik heb eens een reactie van iemand gelezen die zei; “Als er meer sociaal vaardige honden waren in Nederland en er zou van pups af aan veel meer aandacht besteed worden aan hond-hond interacties, dan zou dit geen probleem zijn”.
Yep, helemaal mee eens. Alleen… helaas leven we niet in die wereld. En we zullen het toch echt moeten doen met wat we hebben.
Ook las ik eens een reactie van iemand die aangaf dat ze haar aangelijnde hond wel contact liet hebben met andere (aangelijnde) honden, omdat ze de hondentaal heel goed kan lezen. Van zowel de eigen hond áls de andere hond. Ook onbekende honden. En dat vind ik bijzonder.
Kijk… je kent die andere hond niet. Je hebt geen flauw idee hoe hij in elkaar steekt, wat zijn karakter is, hoe zijn genenpakket in elkaar steekt, wat hij allemaal in zijn rugzakje heeft, hoe zijn stress-opbouw is. En hoe goed jij de signalen ook kunt lezen; vergeet niet dat iedere hond een individu is en niet iedere hond altijd mooi oplopend en in dezelfde volgorde stress-signalen laat zien.
We kennen bijna allemaal wel de afbeeldingen over de oplopende stress-signalen. Agressie ladders worden ze ook wel eens genoemd. Het begint vaak onderaan met subtiele signalen zoals wegkijken, oogwit tonen, tongelen, geeuwen. En stapsgewijs (ladder voor ladder) nemen de signalen toe. Tot het echt tot blaffen, grommen, snauwen en bijten kan komen.
Maar dat is allemaal fictief! Het werkt bij iedere hond anders.
Zo houdt de ene hond het een leven lang bij alleen een pootje heffen, wat oogwit tonen, de rugharen overeind zetten en als hij het echt beu is; een bescheiden grommetje. Maar er zijn ook honden die een heleboel signalen (ladders) overslaan en al snel over gaan tot heftigere communicatie. Snauwen, snappen, misschien zelfs wel bijten.
Als het dus voor jou een onbekende hond is, dan kan jij onmogelijk weten hoe hij in elkaar steekt en hoe zijn stress-opbouw is. Kom dus weer even met beide voeten op de grond en ga er verstandig mee om.
Dan nog een stukje over honden etiquette.
Loop jij ergens met jouw loslopende hond en zie je een aangelijnde hond aankomen? Wees dan netjes en beleefd en roep jouw hond bij je en lijn hem aan. Zo blijft de situatie voor alle partijen prettig en veilig. Wel zo fijn! Dit hoort dus hele normale honden etiquette te zijn. Ongeacht waar je wandelt. Helaas neemt niet iedereen het zo nauw en daar kan ik me echt over opwinden.
Het verbaast me hoeveel hondenbaasjes hun verantwoordelijkheid hier niet in nemen. Er worden zoveel honden los gelaten die het nog niet goed onder de knie hebben om bij hun baasje terug te komen. Dit vind ik echt niet oké. Zo’n hond kan dus zo op andere honden én mensen afvliegen. Ook op mensen zonder hond die gewoon lekker ongestoord willen genieten van hun wandeling.
Dat vind ik gewoon echt niet kunnen.
Kwestie van fatsoen, verantwoordelijkheid pakken, gezond verstand gebruiken en een verstandige hondenbaas zijn. Andere mensen en honden zouden helemaal geen last moeten hebben van onze honden.
Lukt het jou niet om op zo’n moment je hond terug te roepen? Laat hem dan gewoon niet loslopen en ga eerst aan de slag met het aanleren van een goede en sterke recall. Zoek een fijne hondenschool, zoek individuele begeleiding of ga op wat voor manier dan ook aan de slag met het leren terugkomen. En tot die tijd gebruik je bijvoorbeeld een 10 meter lijn.
Zo kan je je hond toch wat vrijheid geven, maar voorkom je wel dat hij anderen tot last is. En bovendien is het voor jouw hond ook nog veiliger. Want als hij het terugkomen nog niet beheerst, dan kan hij dus ook zo de weg opvliegen. Er zou maar net een auto aan komen…
Ik hoop je geïnspireerd te hebben om verantwoord om te gaan met je aangelijnde hond (en met je loslopende hond).
Deze tekst is geschreven door Hondengedragscoach Nina van Tilbeurgh. Het overnemen van dit stuk zonder schriftelijke toestemming is niet toegestaan. Delen van dit artikel op social media wordt zeer gewaardeerd.
Recente reacties