Om direct met de deur in huis te vallen; ik val af en toe van mijn stoel af van de stellingen en meningen in hondenland als het gaat om goed en fout. In januari heb ik er al een stukje over geschreven in het uit-de-band-spring artikel en heb ik beloofd er een apart artikel aan te wijden. Ik mis in sommige stukken zoveel nuance dat ik haast aan mezelf zou gaan twijfelen of ik wel bekwaam ben om überhaupt een hond te hebben.
Brokken zijn slecht, vers vlees is goed. Een halsband is slecht, een tuigje is goed. Een vaste lijn is goed, een flexi lijn is slecht.
Een gentle leader is al helemaal een no go en als je een bench gebruikt ben je onderhand een eerste klas hondenmishandelaar. Ik zou graag willen dat ik dit allemaal een tikkie overdreef, maar het tegenovergestelde is waar. Als het gaat om zaken die als “goed” en als “fout’ bestempeld worden, lijkt het in hondenland steeds extremer te worden. Hetzelfde met de twee kampen met aan de ene kant de dominantie theorie aanhangers en aan de andere kant de positieve training aanhangers.
Laat ik voorop stellen; ik werk niet volgens de dominantie theorie/het roedelleider verhaal, maar volgens moderne inzichten. Beloningsgericht en positief dus.
Maar ik zie het ook aan deze kant (tot mijn verdriet) wel steeds vaker compleet doorslaan en dat vind ik doodzonde.
Want het is schitterend dat er steeds meer wetenschappelijk onderbouwde moderne kennis en bewustwording komt over honden en hun gedrag, maar dat wil niet zeggen dat dit allemaal de enige, echte waarheid is in hondenland.
Zo kwam mij recent een stuk onder ogen waarin letterlijk de zin stond dat als je van je hond houdt, je hem niet in een bench stopt. Wauw… oké… die zin heb ik denk ik 20x opnieuw gelezen om mezelf ervan te overtuigen dat ik het echt wel goed las. Dit is zo ongenuanceerd neergezet. Om nog meer niet te spreken hoe kwetsend dit is voor de mensen die dus een bench gebruiken.
Als er nu had gestaan; “Als je van je hond houdt, dan stop je hem niet meerdere uren achter elkaar in een bench” dan was ik al iets meer mee geweest. Want ja.. een hond voor langere tijd in een bench opsluiten vind ik zelf ook niet oké. Helaas gebeurt dit namelijk ook. Er zijn mensen die een hele dag werken en dus ook hun hond al die tijd in een bench opgesloten hebben.
Het is geen hogere wiskunde om te bedenken dat dit voor het welzijn van de hond niet de beste optie is. Wat de reden ook is dat je dit doet (slopen? onzindelijk? ander ongewenst gedrag?) Sja… ga dan aan de slag met de werkelijke oorzaak en los het op. Wel zo prettig en eerlijk naar je hond toe.
Maar dat is niet wat er stond. Het stond er letterlijk zo ongenuanceerd.
Misschien was het zo niet bedoeld maar hey… kijk dan eerst even kritisch naar je tekst voor je het de wereld inslingert. Want kom op zeg, als je hond de bench als een prima plekje ervaart en stel dat je het deurtje inderdaad af en toe dicht doet om te managen… Zolang het geen hele dag is, zolang de hond zich er prettig voelt, zolang de bench op een goede en fijne plek staat in de beleving van je hond en zolang de bench groot genoeg is…. what’s the big deal?
Als argument wordt nogal eens aangehaald; “Ja maar dat hij zich erbij neerlegt komt omdat het aangeleerd is”. Ja, dus? Is dat niet met heel veel dingen die wij onze honden leren om goed mee te kunnen draaien in onze maatschappij?
Ik hou zielsveel van mijn Faye en ik heb hier toch echt een bench staan.
Als ik de woonkamer ga dweilen, dan gaat Faye toch ook mooi even de bench in met een Kong en gesloten deurtje. Anders krijg ik van die Assepoester taferelen. Je weet wel, die Disney film. Dat Assepoesje aan het dweilen is en die kat Lucifer met zijn modderpoten de hele boel weer smerig maakt. Dat presteert Faye dus ook. Ik ben lekker aan het dweilen en madame is achter me aan het tapdansen op de natte vloer. Dus ja.. dan gaat ze welgeteld 25 minuten even de bench in met haar Kong tot de vloer droog is.
Oehhh… de horror.
Ook als we onbekende mensen over de vloer krijgen (de verloskundige, de loodgieter, de cv ketel meneer, straks de isolatie mannen), ook dan zal ze echt even de bench in gaan. Ik zie dat ze zich daar in die situaties veel prettiger voelt.
Ik en mijn vriend leven met haar samen. Niemand anders. Dus wij vertrouwen op wat wij zien aan Faye. Punkt.
Hetzelfde met het gebruik van een gentle leader. Twee jaar geleden heb ik met mensen een traject gedaan die een kalf van een hond hebben. Hij is huge! En wat een kracht zit er in dat lijf. Deze mensen waren al bij meerdere hondenprofessionals geweest omdat de hond soms ineens een zeer heftige schrik reactie kon krijgen en het dan op een rennen kon zetten. Dit bleef zo af en toe de kop opsteken en heeft al meerdere malen gezorgd voor hele gevaarlijke situaties.
Die hond is zó ontzettend sterk. Ik heb het zelf mee mogen maken. We liepen in het bos en er leek voor ons geen enkele aanleiding maar BAM. Daar ging ‘ie hoor! Ik liep met de vrouw des huizes en met hun zoon.
De vrouw had de lijn vast en kon zich nog net aan een boom vastgrijpen. Al snel moest de zoon er ook bij komen en tenslotte greep ik die lijn en de boom ook nog eens vast om de hond te kunnen houden. Hingen we daar met zijn drieën aan een boom. Zie je het voor je? Ik denk dat we hem anders serieus niet hadden kunnen houden.
Deze mensen zijn ontzettend begaan met hun hond.
Ze lezen ieder nieuw hondenboek dat uit komt. Ze volgen bijna iedere hondenprofessional op Facebook die je maar kan bedenken. Ze gaan naar seminars, lezingen en workshops. Deze mensen willen het allemaal zo ontzettend goed doen en hebben inmiddels een enorme rugzak aan moderne kennis. De hond is helemaal onder de loep genomen. Door een reguliere dierenarts, door een holistisch dierenarts, door iemand die gespecialiseerd is in pijn bij honden en probleemgedrag… er kwam allemaal niets uit.
Als mensen tegen me zeggen; “Ik heb alles al geprobeerd!” dan neem ik dat vaak met een korrel zout. Het komt maar zelden voor dat men letterlijk “alles” al geprobeerd heeft. Maar deze mensen… ja, die hebben echt veel gedaan. Ik geloof tegen het “alles” aan. Toch blijven die explosieve reacties zo nu en dan komen en dat is met dit formaat hond gewoon bloedlink.
Dus… zij wandelen met een gentle leader.
Op deze manier kunnen ze de hond, zichzelf en de omgeving veilig houden als het weer gebeurt. Want nu hebben ze wel meer controle en kunnen ze voorkomen dat de hond ze ineens voor een auto trekt en dat er serieuze ongelukken gebeuren. Ze wandelen zoveel mogelijk in buitengebieden, maar ze moeten vanuit huis toch echt een stukje langs een vrij drukke weg om bij hun eigen auto te komen.
Allereerst zijn ze, voordat ze bij mij kwamen, al door een aantal professionals afgewezen. Toen ze bij hun hulpvraag aangaven dat ze met een gentle leader liepen, werd er botweg gezegd dat het kiezen of delen was. Of die gentle leader weg of ze konden niet in begeleiding komen.
Maar ook in Facebook groepen zijn deze mensen voor van alles en nog wat uitgemaakt.
Het toppunt van de opmerkingen vond ik nog dat ze de hond maar beter konden herplaatsen. Zelf waren ze namelijk duidelijk totaal onbekwaam. Nou geloof me… als er één hond is die het goed heeft, dan is het deze hond wel. En als er baasjes zijn die zo ontzettend hun stinkende best doen en continu bij blijven leren, dan zijn zij het wel. Ik zou zelfs mijn Faye aan hen toe durven vertrouwen. En dat wil wat zeggen.
Overigens zijn ze inmiddels heel erg goed geholpen door een veterinaire gedragsdeskundige en zijn deze explosieve reacties zo goed als verleden tijd. Alleen het stuk tot aan de auto lopen ze nog met een gentle leader. Ik zou hetzelfde doen. Ze moeten immers nog steeds een stukje langs die drukke weg. Kan een gentle leader zorgen voor schade bij je hond? Yep, dat kan het zeker. Dat is een feit. Maar wat is schadelijker? Even een gentle leader gebruiken of samen voor een auto belanden en met z’n allen aan gort gereden worden?
Het wandelen aan een lange lijn is ook zo’n dingetje.
Ik schrijf daar ook regelmatig over en raad het zelfs aan. Voor heel veel honden is het veel prettiger om wat meer ruimte te hebben aan de lijn en zelf keuzes te mogen en kunnen maken. Ik zeg expres “heel veel honden”. Niet allemaal. Want wat nu als jouw hond dit om wat voor reden dan ook nog niet aankan? Dat hij all over the place raakt en helemaal niet weet wat hij met al die ruimte aan moet? Want die honden zijn er gewoon. Die ervaren de buitenwereld bijvoorbeeld als enorm overspoelend of reageren op ieder prikkeltje wat ze zien.
Nou… ik geef het je te doen met zo’n lange lijn. Dat werkt niet! Nog niet althans. Dat komt misschien wel in de toekomst, maar voor nu is begrenzen en werken aan het vertrouwen veel belangrijker dan ruimte geven. En ik hoor dus wel eens terug van mijn klanten dat ze bijvoorbeeld deel wilden nemen aan een leuke workshop met hun hond, maar niet welkom waren als ze geen tuigje en lange lijn zouden gebruiken. Terwijl de hond in kwestie dat gewoon echt nog niet kon handelen. Dat soort dingen vind ik toch wel heftig om te horen. Zeker omdat de betreffende workshop voor die specifieke hond echt heel waardevol had kunnen zijn…
Er was er eentje bij waar het ging om hersenwerken in de natuur met allerlei natuurlijke objecten die men tijdens de wandeling tegen kwam. Waarom zou dit niet kunnen met een wat kortere lijn? Ze staan toch bij de hond en ze kunnen tijdens het hersenwerken zorgen dat de hond alle ruimte krijgt en er geen spanning op de lijn staat? Maar nee hoor, ze waren echt niet welkom.
Dus alsjeblieft zeg… kan het allemaal wat minder zwart/wit? Mag er wat meer nuance komen?
Een hart onder de riem voor jou als jij hier iets in herkent (je doet iets waarvan je al meerdere malen gelezen hebt dat het hartstikke fout is)… durf op je eigen intuïtie te vertrouwen. Jij kent je eigen hond het beste. Niemand anders. En als jij goed naar je hond kijkt, hem kent, hem leest en weet wat hij op dit moment nodig heeft… prima! Ook al is half hondenland het daar absoluut niet mee eens. Het is jouw hond. Niet hun hond.
Hetzelfde met “methodes”. Dat woord geeft mij altijd een beetje de rillingen.
Als je kijkt naar wat de definitie is van een methode dan komen we uit op iets in de trant van “een vaste manier van handelen/werken om een bepaald doel te bereiken.” Hmmm… interessant. Ik denk niet dat je hondengedrag of probleemgedrag in een vast formatje kan gieten. Ik denk niet dat er één methode is die altijd alles op kan lossen. Misschien is dit een beetje mijn ding en zit het woord “methode” in mijn allergie, maar ik krijg er echt de kriebels van. Ik geloof gewoon niet dat er zoiets bestaat als een vaste methode die altijd werkt.
Als dat zo zou zijn had er allang iemand een boek geschreven met mega concrete oplossingen (geen inzichten of management tools, maar echt trainingen) voor ieder probleem dat voor iedere hond werkt en dan zou die persoon nu miljonair zijn. Ik lees me een ongeluk, maar ik ben dit boek echt nog niet tegengekomen. Mocht ik hem wel tegenkomen, dan hoor je het natuurlijk gelijk. Promise.
Kijk naar mijn artikelen. Ik weet zeker dat als jij er eentje leest (misschien zelfs wel deze 😉 ) dat er dingen in zullen staan waarvan je denkt; “Hey, dat is interessant.. dat zou wel eens bij ons kunnen passen.” En in datzelfde artikel zullen ook dingen staan waarvan jij direct voelt; “Nope.. dit is niets voor ons.” Dat is prima! En helemaal logisch! Iedere hond is toch anders? Ieder baasje is toch anders?
Het belangrijkste is dat jullie samen je weg vinden op een manier die bij jullie past.
Dit is ook wat ik altijd zal adviseren. Ga lekker veel hondenprofessionals volgen en doe inspiratie op. Kijk wat je aanspreekt, kijk wat voor jullie werkt en ja, dan heb je onderaan de streep misschien een allegaartje van tips en tools.
Maar als je ziet dat het werkt voor jullie en je hebt een gelukkige hond in huis en jij voelt je er prettig bij… Wat wil je nog meer? Top toch?
Moraal van het verhaal; probeer dat goed/fout eens wat los te laten en wat meer in grijs te denken.
Het is allemaal niet zwart of wit. Durf op je eigen buikgevoel te vertrouwen. En natuurlijk; het is supergoed om je te blijven verdiepen in hondengedrag en lekker veel kennis op te doen. Want de inzichten die we vandaag de dag over honden hebben zijn ook gewoon goud waard en we weten nu veel meer dan 30 jaar geleden. Dus natuurlijk is het top om met de tijd mee te gaan en je bezig te houden met het welzijn van je hond.
Maar er is niks mis mee om alles wat je leest ook kritisch tegen het licht te houden en aan te voelen of het voor jullie klopt. En klopt het niet? Voel je dat het niet bij jullie past? Dan klik je dat artikel of die tekst weg en ga je gewoon verder op je eigen pad. Laat je niet bang, onzeker of gek maken.
Niet door de kennis die ik deel en ook niet door de kennis die anderen delen.
Niemand heeft de wijsheid in pacht en er zijn altijd uitzonderingen op de regel. Het gaat erom wat voor jullie werkt. Niet wat voor de rest van de wereld werkt. Ik begrijp het heel goed dat hondenbaasjes af en toe echt niet meer weten waar ze goed aan doen. Als het om hondengedrag gaat worden er zoveel verschillende meningen en visies gepresenteerd als de enige, echte waarheid.
Laat je niet gek maken. Zie alles wat op het internet staat als mogelijke inspiratie. Niet als dé waarheid. Vind jouw eigen waarheid.
Dat scheelt je echt een heleboel onzekerheid.
Heb jij je al ingeschreven voor mijn maandelijkse tips? Iedere maand ontvang jij per e-mail als eerste mijn nieuwste artikel, een bijzonder inzicht of waardevolle kennis over honden en hondengedrag. Klik hier om je in te schrijven en mis ze niet!
Deze tekst is geschreven door Hondengedragscoach Nina van Tilbeurgh. Het overnemen van dit stuk zonder schriftelijke toestemming is niet toegestaan. Delen van dit artikel op social media wordt zeer gewaardeerd.
Recente reacties