Zoals de meeste van mijn volgers inmiddels wel weten loopt Nederland kilometers achter op de UK en US als we het gaan hebben over verlatingsangst. We denken dat we hier al een heel eind zijn en eerlijk… dat ís op heel veel gebieden ook zo. Maar niet wat verlatingsangst betreft.
Damn… in hoeveel artikelen lees je niet dat je je hond een Kong of iets anders te kauwen moet geven als je gaat trainen. En hoeveel gedragstherapeuten behandelen verlatingsangst ook daadwerkelijk op deze manier? Zelfs goed geschoolde en bekende gedragstherapeuten. Ikzelf hoorde daar ook bij tot halverwege 2021. En dat is niet vreemd. In Nederland is (of nu eigenlijk was) de juiste kennis er gewoon nog niet.
Een Kong hier, een Adaptiltje daar, heel vaak je schoenen aan en uit doen, de voordeur meerdere keren op een dag open en dichtdoen, de deur achter je sluiten als je naar een andere ruimte gaat, je hond negeren als je terug thuiskomt, pas terug naar binnen als de hond stopt met piepen of blaffen, complete sidetrainingen om het zelfvertrouwen van de hond op te krikken, minuut voor minuut opbouwen, of juist variabel opbouwen zoals 1 minuut, 4 minuten, 2 minuten etc. etc.
Herkenbaar? Dat moet haast wel, want dit is hoe er in Nederland over het algemeen met verlatingsangst omgegaan wordt. En boy oh boy… wat gaan we hier de mist in.
Ik moet eerlijk zeggen dat ik de opleiding tot CSAT (Certified Separation Anxiety Trainer) naast enorm fascinerend ook echt heel schokkend vond. Damn… wat zijn we hier in Nederland maar een potje aan het rommelen. En er kwamen ook echt dingen voorbij waarover ik me oprecht verbaas dat ik er zelf totaal niet op ben gekomen dat iets helemaal niet kán werken. Nina… hoe dan?! Andere professionals… hoe dan?!
Neem nou die Kong, die likmat, die voerpuzzel of whatever jij je hond ook geeft als je gaat trainen. Wat doe je daar nu echt mee? Wat is het effect op de hond? Je leidt hem af. Je bent helemaal niet aan het trainen. Je bent je hond aan het afleiden. En naast dat je dus helemaal niet aan het trainen bent, kan er nog meer flink misgaan door die rot Kong en voerpuzzel.
Niet zelden raakt een hond compleet in paniek als het lekkers op is.
Hij heeft zijn Kong bijvoorbeeld op, realiseert zich dat jij niet meer in de kamer bent en BAM. Paniek! Als we dan weer een beetje verder na gaan denken, dan is het geen hogere wiskunde om te bedenken dat die Kong op den duur juist een voorspeller gaat worden dat die enge situatie er weer aan zit te komen. Red flag!
En ten slotte (en echt… ik heb mezelf voor mijn kop geslagen toen ik me dit realiseerde), als je kijkt naar de leerprincipes van een hond en dan vooral het stukje counterconditionering, dan is het niet eens mogelijk om met voer te werken! Hoe wil je dat doen? Die Kong door de brievenbus stouwen? Alright, dus… ik heb die opleiding met behoorlijk wat Oh-My-God-momenten gedaan en daar ga ik de komende tijd nog genoeg over delen.
Maar wat ik vandaag met je wil delen kan voor jou en je hond echt een game changer zijn als jullie aan het trainen zijn.
Haast overal lees en hoor je dat je vaak al aan het begin van de training aan de slag moet met vertrekhandelingen. Denk aan het aandoen van je jas, het aandoen van je schoenen, je sleutels pakken, je tas inpakken enzovoorts. Doe dit niet! Het enige wat je doet is de hond nog meer in de stress jagen.
Weet je, een hond is niet bang voor sleutels. Een hond is niet bang voor een voordeur. Een hond is niet bang voor een jas. Het gaat om de associatie die hij gelegd heeft. Zodra jij die handelingen gaat doen heeft jouw hond feilloos door dat het weer zover is. De spanning is al gestegen nog voor je begonnen bent. Kan je je voorstellen dat als je hond helemaal niet meer bang is om alleen gelaten te worden dat die sleutels en schoenen ook geen issue meer zijn? Dat wanneer je hond een enorme berg aan positieve alleen-blijfervaringen heeft, de associatie compleet verandert? Er geen reden meer is om bang te zijn voor die handelingen?
En ik zeg hier niet mee dat ze helemaal geen issue meer zijn.
Maar wat ik je wel met stelligheid kan vertellen is dat wanneer jij een lijst opstelt met vertrekhandelingen aan het begin van je training en je laat ze verder compleet rusten en je steekt eerst in op het opbouwen van tijdsduur, dat jij na een paar weken/maanden zo een aantal triggers van je lijst weg kan strepen.
Verlatingsangsttoppers die bij me in begeleiding zijn en dit lezen; is dit waar of is dit waar?
Dit zal heus niet met alles kunnen.
Sommige dingen kunnen zo’n grote trigger geworden zijn (en nog meer als je daar al heel veel mee gedaan hebt vanaf het begin af aan). Denk bijvoorbeeld aan die voordeur. Als jij al heel snel 20x per dag op willekeurige momenten je voordeur even open en dichtgedaan hebt, dan is de kans heel groot dat je hond alleen nog maar gevoeliger is geworden voor deze handeling en de bijkomende geluiden. Dus er zullen vast en zeker nog wel een aantal triggers aandacht nodig hebben. Maar er zullen er ook zijn die je zo van je lijstje weg kan strepen. Triggers waarvan je het totaal niet had verwacht.
Dus… ben jij aan de slag met de verlatingsangst van jouw hond? Laat die vertrekhandelingen voor nu gewoon compleet achterwege.
Ga eerst eens in ministapjes bouwen aan tijdsduur. Heb jij een tussendeur? Dan doe je het eerst met de tussendeur en wacht je in de hal of een andere ruimte. Daarna breid je het uit naar je voordeur. Heb jij alleen een voordeur? Dan werk je in heel kleine stapjes en breek je de gehele gebeurtenis in ministukjes op en ga je daarmee aan de slag. Handeling voor handeling ga je trainen tot je hond er niet meer op reageert.
Het doel voor nu is; een enorme stapel met positieve alleen-blijfervaringen creëren.
En door je tussendeur heen gaan is óók al een alleen-blijfervaring voor je hond. Sla die stap dus zeker niet over als jij een tussendeur hebt die je dicht wil houden. Veel mensen gaan gelijk met die voordeur werken maar dan komen we weer… Hoe kan je van je hond verwachten dat hij relaxt is bij het openen van de voordeur als hij het nog niet eens kan handelen bij de tussendeur?
Eerst tijdsduur (zoveel mogelijk, 30 minuten/40 minuten/50 minuten/een uur, dit is allemaal perfect) en pas dan ga je beginnen met de vertrekhandelingen. En niet allemaal tegelijk. Eén voor één… nice and easy.
Ik hoop dat dit een eyeopener voor je was en dat je hier iets mee kan in je training.
Zet hem op topper!
Heb jij een hond met verlatingsangst en wil jij er echt 100% voor gaan om het te verhelpen? Kan jij je helemaal vinden in de programma’s die ik aanbied? Wil jij met een echte verlatingsangst expert aan de slag? Je bent van harte welkom bij me. De komende weken staan er nog plekken vrij. Lees hier alles over deze unieke 1 op 1 coach programma’s en wie weet zie ik je snel topper!
Deze tekst is geschreven door Hondengedragscoach Nina van Tilbeurgh. Het overnemen van dit stuk zonder schriftelijke toestemming is niet toegestaan. Delen van dit artikel op social media wordt zeer gewaardeerd.
Recente reacties