Het is een label dat te pas en te onpas op een hond geplakt wordt. Vaak nog onterecht ook. Want 9 van de 10x speelt er iets compleet anders dan een simpele “Mijn hond is te waaks”. Teveel gedragingen worden zo makkelijk onder de noemer “waaks” geschoven terwijl de hond in de meeste gevallen gewoon hartstikke bang is.
Wanneer mensen bij me aan de bel trekken omdat hun hond moeite heeft met visite, dan wordt dit vaak omschreven als “hij is te waaks”. Ook heb ik weleens een discussie gehad over dit onderwerp met een oud collega die bemiddelt voor herplaatshonden. Bij veel honden werd de omschrijving “hij is waaks” geplaatst.
Als ik echter naar die honden keek, dan zag ik toch echt wat anders.
Deze “waakse” honden voelden zich gewoon bedreigd. Visite komt binnen in hun veilige omgeving en de stress liep hierdoor enorm op. Eigenlijk zit hier dus gewoon een angst motivatie onder. Onzeker, angstig.. Dat kunnen emoties zijn die onder het gedrag zitten.
Heel sneu dus voor die honden.
En als je er op deze manier naar kijkt, dan past de omschrijving “mijn hond voelt zich onveilig en bedreigd” beter bij het plaatje dan “mijn hond is (te) waaks, te beschermend, te territoriaal”.
Door de onderliggende emotie te (h)erkennen, ga je hopelijk ook met andere ogen naar het gedrag kijken.
Teveel gedragingen worden zo makkelijk onder de noemer “waaks” geschoven. En dat is niet eerlijk naar de honden toe. Het gevaar is dat je het daarmee als het ware goedpraat voor jezelf en daardoor ook niet in actie komt om de hond te helpen.
“Hij is gewoon heel waaks, zo is hij gewoon”. En daarmee wordt het dan afgesloten.
Terwijl er in veel gevallen veel meer speelt. Voor de hond is het absoluut niet prettig om zich zo onveilig te voelen en steeds maar weer omhoog te vliegen in spanning.
De hond die bij het raam blaft naar voorbijgangers is ook weer zo’n typisch voorbeeld. Ik zeg niet dat het nooit om waaks zijn gaat. Het hoort ook gewoon bij het wezen hond. Maar wat waaks reageren en af en toe eens wat weg blaffen is iets anders dan een hond die het raam als uitkijkpost gebruikt en om de haverklap volledig uit zijn plaat gaat.
Dat gaat een stuk verder dan “gewoon waaks” zijn.
Een vriendin van me heeft een hond die regelmatig in de tuin verblijft. Als deze hond iets hoort achterin de tuin of een duif ziet… ja… die moet weg he! Huppetee… ze vliegt er naartoe en blaft het weg. Maar dit is wel een kort momentje. Deze hond staat niet stijf van de stress en blijft er ook niet in hangen. Zodra ze de indringer weggejaagd heeft van haar terrein, dan is het goed en gaat ze weer verder met luieren en haar ding doen.
Dit is heel normaal hondengedrag en als je dan toch het woord waaks wil gebruiken, dan zou dit een goed voorbeeld zijn waar je het woord voor kunt gebruiken. Deze hond is niet angstig, het gedrag komt niet voort vanuit stress, ze voelt zich niet bedreigd, het is geen probleemgedrag… dat speelt allemaal niet. Het is heel normaal hondengedrag.
Maar heb jij een hond die continu aan het blaffen is in de tuin, geen rust in zijn kont heeft en niet tot nauwelijks ontspannen in de tuin kan verblijven.. dan moeten de alarmbellen toch wel gaan rinkelen. Er speelt meer! Dit is niet “gewoon waaks” zijn.
Wees dus terughoudend met te snel het etiket “waaks” op je hond plakken.
Ik verbaas me er enorm over hoeveel gedragingen er onder de noemer waaks geschoven worden. De hond die tijdens wandelingen uitvalt naar bepaalde prikkels zou waaks zijn. De hond die in de tuin continu blaft zou waaks zijn. De hond die extreem naar visite blaft (of zelfs in de aanval gaat) zou waaks zijn.
Om nog maar niet te spreken over hoe vaak dit geïnterpreteerd wordt als “Hij wil mij beschermen”. In de meeste gevallen speelt dit namelijk ook helemaal niet. Niet leuk om te horen (want eerlijk is eerlijk.. het voelt best wel goed dat wij zo belangrijk voor onze hond zouden zijn dat hij ons beschermt).
Maar helaas… ook dit is iets waar vaak helemaal geen sprake van is.
De hond beschermt niet ons. De hond beschermt zichzelf. Auwch… Ook hier is weer sprake van nuance he. Ik zeg niet dat het nooit het geval is. Maar wel minder vaak dan dat mensen denken. Véél minder vaak.
Daar valt een heleboel over te schrijven, dus hier komt binnenkort een apart artikel over.
Hoe dan ook; het is fijn voor jou dat jij het kan accepteren wanneer je hond vaak heftig reageert, maar kijk ook eens objectief naar wat het met je hond doet. Sluit je ogen niet voor het welzijn van je hond en wuif het niet te makkelijk weg.
Iedere hond verdient het om zich fijn en prettig te voelen.
Dus merk je dat jouw hond ontzettend snel en heftig blaft naar prikkels? Vliegt hij meerdere keren per dag knetterhard omhoog in spanning?
Neem het serieus. Schakel hulp in en ga er onder begeleiding mee aan de slag.
Volg je me al op Facebook en Instagram? Daar plaats ik regelmatig interessante kennis en tips & tricks over honden en hondengedrag. Zie ik je daar?
Deze tekst is geschreven door Hondengedragscoach Nina van Tilbeurgh. Het overnemen van dit stuk zonder schriftelijke toestemming is niet toegestaan. Delen van dit artikel op social media wordt zeer gewaardeerd.
Recente reacties