“Nina.. hij loopt voor geen meter mee aan de lijn! Hij vliegt van links naar rechts, wil overal snuffelen, is soms ineens hartstikke onrustig en opgefokt, reageert heftig op prikkels, gaat vaak plotseling in de ankers en wil dan niet meer lopen, trekt mijn arm uit de kom.. Ik raak er helemaal gefrustreerd van! Kun je ons helpen zodat hij fatsoenlijk aan de lijn meeloopt?”

Voor veel mensen is een fijne lange wandeling met de hond helemaal niet zo fijn.

Voor veel honden trouwens ook niet. Onze behoeftes kunnen namelijk best wel botsen met die van de hond. Voor ons bestaat de wereld voornamelijk uit wat we zien met onze ogen en horen met onze oren. Maar de belevingswereld van de hond.. die bestaat voornamelijk uit geur. En dat is een belangrijke om te onthouden, aangezien het precies hier vaak behoorlijk mis kan gaan tijdens wandelingen.

Het is de ergernis van vele hondenbaasjes.

De hond is een lekker geurtje op het spoor en minutenlang blijft hij aan dezelfde grasspriet snuffelen. Je moet je voorstellen dat dat ene grassprietje jouw hond ontzettend veel informatie geeft. Er ligt een hele krant voor hem open met informatie. Wie zijn er op die plek geweest? Welke mensen? Welke honden? Misschien een kat? Of een muis? Is er een loops teefje in de buurt? Wat heeft de buurhond gegeten? Voelt de andere buurhond zich niet zo lekker? Is er een hond in de buurt geweest waar jouw hond niet zo’n fan van is?

Met zijn gesnuffel doet jouw hond al deze informatie op.

Overdreven? Nope… sterker nog; we weten nog lang niet alles over die gevoelige hondenneus! Wat we wel weten is dat het verschil tussen een hondenneus en een mensenneus gigantisch is. Een hond heeft tussen de 125 en 300 miljoen reukcellen terwijl de mens er ongeveer 5 miljoen heeft. En dat is een flink verschil!

Als ik aan hondeneigenaren vraag hoe hun ideale wandeling eruit ziet, dan krijg ik vaak als antwoord: “Lekker een uur op pad, een goede ronde en stevig doorstappen!”. En hier loop je mogelijk tegen een probleempje aan. De behoefte van een hond is namelijk heel anders. Een hond wil zijn omgeving onderzoeken en verkennen. Een hond wil lekker hond kunnen en mogen zijn…

De hond wil ‘beleven’, in het hier en nu.

Hij kan makkelijk een half uur lang op één grasveldje blijven rondneuzen en snuffelen. Er gaat een wereld aan geuren voor hem open. Een hond hoeft helemaal niet een bepaalde route van A naar B te lopen. Dat is onze behoefte, die van mensen.

Als een hond niet voldoende de ruimte krijgt om zijn omgeving te verkennen en lekker te snuffelen dan kun je tegen problemen aanlopen.

  • Doordat de hond steeds weggetrokken wordt en geurtjes niet goed kan onderzoeken wordt de omgeving erg onvoorspelbaar voor hem. Hij krijgt immers niet voldoende de kans om te checken wat er allemaal gaande is in de omgeving en of het veilig is. Dit kan ervoor zorgen dat jouw hond voornamelijk op zicht rond gaat lopen, erg onrustig en alert wordt en zenuwachtig aan de lijn gaat trekken. Het zorgt dus voor erg veel stress en onrust. Zeker bij angstige, onzekere en prikkelgevoelige honden speelt dit een grote rol. De hond kan de wandelingen zelfs als niet leuk meer ervaren en zich gaan verzetten. Hij blokkeert letterlijk en raakt alleen maar meer in de stress.
  • Snuffelen werkt voor een hond stress reducerend. Door dat neusje te gebruiken kunnen opgebouwde stress-hormonen wegvloeien uit het lichaam. Als jouw hond niet voldoende de ruimte krijgt om lekker te snuffelen, dan kan zijn stress-emmertje (check dit artikel) te vol komen te zitten. Als mens zijn wij ons er niet altijd van bewust hoeveel prikkels een hond te verwerken krijgt buiten. Juist door de onwijs goede neus en zijn andere zintuigen. Al die prikkels en ervaringen stapelen. Doordat de hond geen kans krijgt om deze ervaringen te verwerken loopt dat emmertje op een gegeven moment over. De eerste de beste prikkel krijgt dan de volledige lading over zich heen (uitvallen bijvoorbeeld).
  • En gewoon het allerbelangrijkste; je hebt een hond in huis! Jij hebt ervoor gekozen om je leven te delen met een dier wiens belangrijkste orgaan de neus is. De verantwoordelijkheid voor zijn welzijn en om hem een kwalitatief goed leven te bieden, ligt dus ook bij jou. Een belangrijk onderdeel daarvan is het mogen gebruiken van die neus en gewoon lekker hond mogen zijn. Dat wil zeggen; snuffelen, verkennen, ontdekken, struinen. Als jij graag je wandelingen in een flink tempo door marcheert met je hond strak naast je, dan had je wellicht eerst eens goed na moeten denken of een hond wel bij je past. Dat is immers jouw behoefte. Niet die van de hond. Ik vind dat persoonlijk ronduit sneu. Die hond is afhankelijk van jou. Vergeet dat niet. Laat je hond gewoon hond zijn.

Als je erover nadenkt wat de behoefte van de hond is buiten en hoe dat kan botsen met hoe we het in de praktijk eigenlijk doen, dan is het niet zo vreemd dat hij gespannen en onrustig raakt. 🙂

Speelt dit bij jullie en zijn de wandelingen allesbehalve ontspannen? Gooi het dan eens over een andere boeg! En kijk eens of je verschil gaat ervaren..

“Maar.. nu gaat de hond dus bepalen hoe we wandelen?”

Komt deze gedachte voorbij vliegen bij je? Weg ermee! Er is helemaal geen sprake van “iets bepalen”. Laat dat los en kijk gewoon nog eens goed naar wat voor dier je in huis hebt.

Nog een keertje. Je hebt een hond een huis! En een hond beleeft de wereld nu eenmaal voornamelijk via zijn neus. Die neus is hun belangrijkste orgaan. Net zoals dat wij kijken en luisteren om de wereld te ervaren, zo ruikt en snuffelt een hond. Dit is heel normaal honds gedrag. Het heeft er niets mee te maken dat de hond de leiding over neemt. Welnee… hij is gewoon een hond en hij kan zich ook alleen maar als een hond gedragen. Meer dan dat is het niet.

Het is een andere manier van kijken naar je hond en dat kan lastig zijn. In hondenland hebben we immers met zijn allen tientallen jaren geroepen dat de hond de baas moet volgen, omdat hij anders de leiding overneemt. Och, wat is die gedachtegang er in gestampt. Inmiddels weten we gelukkig dat daar geen sprake van is. Zie ook dit artikel.

Laat dit dus los en laat je hond gewoon lekker hond zijn.

Ga het eens uitproberen!

Gebruik een langere lijn van een aantal meter (maakt niet uit wat voor lijn, als jij en je hond hem maar als prettig ervaren) zodat je je hond wat ruimte kan geven. Wees wel terughoudend met die flexi lijnen met hele dunne koorden. Ik heb helemaal niets tegen een flexi lijn op zich, maar die met die dunne koordjes zijn gewoon heel link. Dit kan voor serieuze verwondingen zorgen als die rond een hond verwikkeld komt te zitten. Wil je met een flexi lijn wandelen? Schaf er dan één aan met een brede riem. Ga samen met je hond op een heerlijke verkenningswandeling. Laat je hond lekker snuffelen en observeer eens goed wat het met hem doet.

Hoe geconcentreerd is hij bezig? Ontspant hij? Oogt hij vrolijk? Komt er meer rust? Trekt hij minder en wordt hij kalmer? Zie je hem lekker op gaan in zijn omgeving? Geniet hij? Zorg dat er geen spanning op de lijn staat en geef je hond alle ruimte. Volg hem maar eens een keertje in plaats van dat de hond jou moet volgen.

En natuurlijk gebruik je het gezonde verstand en zoek je een omgeving op waar je dit ook daadwerkelijk veilig kan doen. Als jij eerst een stukje door een woonwijk heen moet, is het logisch dat je de lijn dat eerste stuk wel kort houdt. Je wil immers niet dat je hond ineens de weg opvliegt en voor een auto terecht komt.

Maar zodra je in een omgeving komt waarin het prima veilig is om je hond ruimte te geven.. doe het. Of zoek het liefst heel bewust omgevingen op waarin je dit veilig kan doen. Nog beter.

Kijk eens wat het effect is op je hond.

En al loop je een half uur in dezelfde straat rond. Dat geeft niet. Ga gewoon eens samen met je hond op ontdekkingstocht en ontspan samen. Of plof eens lekker ergens neer en laat je hond lekker zijn gang gaan rondom je. Kijk eens hoe hij opgaat in zijn omgeving en heerlijk aan het struinen en ontdekken is.

Observeer eens waar jouw hond warm voor loopt. Wat voor omgeving vindt hij nu echt interessant en waar zie je hem ontspannen? In een bos? Misschien op de heide? Misschien wel gewoon in de woonwijk? Op een industrieterrein? Een heel prikkelarm gebied waar weinig afleidingen zijn?

Experimenteer eens met verschillende omgevingen en kijk wat voor jullie het fijnste werkt en waar jouw hond zich het prettigst voelt.

Ga het aan. Ervaar het eens. Je krijgt er een gelukkigere hond voor terug.

Hou wel voor ogen; het zijn en blijven algemene tips en iedere hond steekt anders in elkaar.

Ps; Het kan zijn dat jij een hond hebt die buiten ontzettend angstig is en het liefst linea recta weer naar binnen wilt. Of dat je hond teveel vrijheid (nog) niet goed aankan en meer sturing van jou nodig heeft. Dan zal dit natuurlijk nog niet gaan lukken. Check dan dit artikel waarin ik je wat handvatten geef om de eerste stapjes te kunnen zetten.

Heb jij een hond die snel overprikkeld is en wil je graag leren hoe je zelfstandig al aan de slag kan gaan om de overprikkeling te verminderen? Check mijn nieuwe online cursus “Help je overprikkelde hond om te ontspannen!“. Samen duiken we in de belevingswereld van een overprikkelde hond en laat ik je zien welke stappen jij zelf al kan nemen. Wie weet los jij zo zelf het probleem al zo goed als op!

Deze tekst is geschreven door Hondengedragscoach Nina van Tilbeurgh. Het overnemen van dit stuk zonder schriftelijke toestemming is niet toegestaan. Delen van dit artikel op social media wordt zeer gewaardeerd.