Valt jouw hond uit naar andere honden, ben je druk aan het oefenen maar doe je steeds een stap terug omdat er iedere keer wel weer een loslopende hond op jullie afgestormd komt? Tijd om de boel om te gooien en het anders aan te gaan pakken.

Als jouw hond uitvalt naar andere honden dan is dat geen pretje om mee te dealen. Je vertrekt al met een bonkend hart van huis met een schietgebedje of je als-je-blieft geen andere honden tegen zal komen. Waarschijnlijk heb jij hier al veel informatie over opgezocht, cursussen gedaan en alle standaard management trucs al wel geprobeerd.

Afstand vergroten? Check.

Achter een auto gaan staan? Check.

Voertjes strooien? Check.

Je hond afleiden? Check.

Je hebt ook al ervaren dat wanneer jullie een tijdje nauwelijks honden tegenkomen dat het echt veel beter gaat met je hond. Maar helaas… steeds wanneer er een stijgende lijn te zien is, komen jullie er weer eentje tegen. Een “Hij doet niets-je” of een “Hij wil alleen maar spelen-tje”. En zo doen jullie weer 10 stappen terug in jullie proces en kan je voor jouw gevoel weer opnieuw beginnen.

Vermoeiend en soms ronduit uitputtend voor jou. Heel vervelend voor jouw hond.

Het voelt zo een beetje als dweilen met de kraan open en dat is het eigenlijk ook. Want als jij zo je stinkende best doet om te managen (het vermijden van andere honden) en zelfs te trainen als je daar een deskundig plan voor hebt… door die loslopende honden doen jullie wel iedere keer een mega stap terug. Ik spreek vaak hondeneigenaren die daarom woest zijn op al die andere hondeneigenaren die hun hond overal op af laten stormen. En echt… ik begrijp die boosheid. Maar daarnaast is het ook zo dat je een ander niet kan veranderen. Je kan alleen invloed uitoefenen op de keuzes die jij zelf maakt.

Ik wil je dus eens na laten denken over alternatieven voor het wandelen.

Dat gebied waar de kans bestaat dat je zo’n losloper tegenkomt… waarom blijf je daar toch gewoon wandelen? Omdat het dichtbij huis is? Het mooiste wandelgebied? Of is het een principe kwestie? Vraag jezelf dit eens serieus af en geef een eerlijk antwoord. Waarom blijf je in die gebieden wandelen? Waarom kies je er niet voor om in een compleet ander gebied te gaan wandelen waar je die confrontaties niet hebt? Zelfs als je er een stuk voor met de auto moet rijden?

En (ik hoor het je al denken 😉)… als je geen auto hebt, kijk dan eens goed naar de tijden dat je gaat wandelen. In iedere wijk en ieder gebied heb je van die piekuren. De uren dat het lijkt alsof je hele woonplaats met zijn hond buiten is. Kijk eens naar de rustige tijden. De onlogische tijden. De hele vroege tijden en de hele late tijden. Yep, dus zelfs als je heel vroeg je bedje uit moet.

Dit zijn allemaal keuzes. Keuzes die jij moet maken. Je hond kan het niet.

Blijf je doen wat je altijd doet en blijf je dus ook hetzelfde krijgen? Of ga je het roer omgooien en daarmee ook de excuses overboord gooien? Dit is namelijk een onderwerp dat vaak weerstand oproept bij mensen. Al snel volgen er reacties dat het bij hen echt niet mogelijk is omdat ….. <vul maar in>. De straat te smal is? Je niet zo vroeg op kan staan? Je geen auto hebt? Er altijd overal honden zijn? Je langs die ene hond moet die binnen altijd bij het raam staat te blaffen? Echt, ik heb ze allemaal al wel eens gehoord en voorbij zien komen. En zonder iemand op zijn tenen te willen trappen; het zijn vaak allemaal excuses.

Natuurlijk zijn er uitzonderingen. Zo zwart/wit is het niet.

Maar die uitzonderingen zijn wel zeldzaam. Zo heb ik een volger wiens hond zeer heftig op katten reageert. Laat het nu zo zijn dat die katten het erom lijken te doen want ze zitten gewoon in haar voortuin. Dit is een situatie waarvan ik ook zeg; “Ja, shit hey! Dit is echt een rot situatie en hoe moet je dit in vredesnaam managen?”. Maar nogmaals, deze uitzonderingen zijn wel zeldzaam. En bijna altijd wanneer iemand roept; “Ik heb die mogelijkheid echt niet want…..” is er perfect iets te bedenken. Desnoods met wat creativiteit, maar dit valt te managen. De vraag is alleen; wil jij dit zelf wel? Ben jij 100% bereid om dit te doen met jouw hond om een succesvolle verandering te maken?

Helaas is het antwoord vaak “Nee”. Er zit weerstand bij de eigenaar.

Dit is zo doodzonde. Want het zegt ook wat over het hele proces met de hond. De eigenaar denkt niet in mogelijkheden maar in problemen. Dat is al een mindset die niet helpend is in het proces en waar je gewoon weinig mee zal bereiken.

Hoe graag wil jij dat het probleemgedrag van jouw hond opgelost wordt? Hoe graag wil jij verbetering? Verbetering met training, verbetering met management, verbetering met alles wat er bij komt kijken én bij blijft komen kijken. Ben jij daar 100% toe bereid? Daar zit de sleutel namelijk. Zodra jij écht de grens trekt voor jezelf en besluit om nu serieus aan de bak te gaan, dan gaat er iets gebeuren. Dan gaan er dingen positief veranderen. Dan ga je denken in mogelijkheden in plaats van “nee, dit kan ik niet want….”.

En wanneer die bereidheid er 100% is om zelf verantwoordelijkheid te nemen voor jullie proces…. that is where the magic happens.

Welke kleine stap zou jij vandaag al kunnen zetten om te zorgen voor meer rust?

Is jouw hond snel overprikkeld en valt hij daardoor snel uit naar prikkels? Of is hij erg snel bang omdat zijn stress-emmer heel snel vol zit? Check mijn online videocursus “Help je overprikkelde hond om te ontspannen!” eens. Je investering is slechts EUR 50 voor de volledige cursus en ik verzeker je; de werkelijke waarde ligt véél hoger dan dat. Voor iedere hondeneigenaar die meer wil weten over overprikkeling en hondengedrag in het algemeen is dit echt een aanrader.

Deze tekst is geschreven door Hondengedragscoach Nina van Tilbeurgh. Het overnemen van dit stuk zonder schriftelijke toestemming is niet toegestaan. Delen van dit artikel op social media wordt zeer gewaardeerd.