Ik was met Mythos aan de wandel en ik kwam een mevrouw tegen die me volgt op social media (superleuk dat ze me herkende trouwens!). Ze bleef staan met haar vrolijke Cocker Spaniël en het leek haar leuk om uit te proberen of de honden met elkaar overweg konden. Op mijn “Nee, dank je, ik hou niet van gokspelletjes” keek ze me even vreemd aan maar na een goed gesprek begreep ze me en heeft ze wellicht weer wat over honden geleerd. Win-win!

Nee, ik ga niet zomaar met Mythos uitproberen hoe hij is met andere honden. Ik vond het al waanzinnig knap van hem dat hij een paar dagen daarvoor een Vizsla die met volle focus op Mythos, met het bijbehorende getrek aan de lijn, voorbij kwam. Hij keek even, werd wat onzeker en op mijn zachte “Mythos, kom je mee?” liep hij zo aan een volledig losse lijn met me mee om de afstand te vergroten. Super knap! 👌

Ik heb expres niet al te veel aan mijn vriendin gevraagd over Mythos.

Alleen de dingen die in het kader van zijn veiligheid echt belangrijk zijn. Geeft hij weleens een explosieve vluchtreactie? Nee? Oké, ik wil hem de eerste keren toch een tuigje en halsbandje aan met dubbele lijnen. Inmiddels weet ik dat er van een hevige vlucht- of stressreactie geen sprake is dus lopen we zalig met een 5 meter biothane lijn. Is hij oké in de auto? Nee? Dat vindt hij spannend? Prima, gaan we aan werken.

Verder heb ik niets gevraagd over hoe hij reageert op verkeer, op mensen, op andere honden etc. Ik wilde er zo blanco mogelijk instappen en deze ontdekkingstocht samen aangaan met Mythos, zonder al een gekleurde indruk te hebben van hem of van wat er zou kunnen gebeuren.

Dus de Vizsla was de eerste hond die we samen tegen zijn gekomen. Mega dik winst momentje. Want ik wil niet met een hond over straat die vol focus op andere honden of mensen rondloopt. Dus vanaf de eerste keer dat we een hond tegenkwamen hield ik de situatie ontspannen en nam afstand. Veel relaxter en gelijk een mooi leerproces voor Mythos. Al die honden die er rondlopen zijn er niet speciaal voor hem en de wandelaars ook niet. Later brengen we daar wel balans in. Voor nu houden we het zo. Het is veel gemakkelijker om aan hond-hond contact te werken met een hond die nu nauwelijks oog heeft voor andere honden, dan andersom.

Dus toen mijn volger vroeg om eens uit te proberen of Mythos en haar hond wilde spelen was mijn antwoord “Nee”.

Sowieso zitten Mythos en ik nog volop in het proces van elkaar leren kennen, leren vertrouwen en aftasten. Dat is al meer dan genoeg. Daarnaast zijn we nog maar 1 andere hond tegengekomen dus ik heb nog lang niet voldoende informatie over Mythos om hem goed in te kunnen schatten en zijn subtielste signalen te lezen (yes ladies and gents… ik heb er ook tijd voor nodig om een hond te leren kennen). Het is echt niet zo omdat ik Hondengedragscoach ben, dat ik iedere hond feilloos kan lezen. Nee, ik heb daar ook tijd nodig. In mijn trajecten verloopt dat niet anders.

En het belangrijkste; ik hou er niet van om op de gok uit te proberen hoe iets gaat. Ik vind zelfs dat geen enkele hondeneigenaar daar om zou moeten staan te springen. Er is maar één slechte ervaring nodig om een probleem te creëren. Het verbaast me hoe vaak ik hondeneigenaren iets zie doen “om gewoon even te kijken hoe ‘ie reageert”. Ik lees het zelfs in reacties onder mijn artikelen. “Je kan het toch gewoon eens proberen? Dan weet je of het gaat of niet”.

Doe dat nou niet. Als je ergens naartoe wil werken, zorg dat je een plan hebt.

Ga het niet zomaar op de bonnefooi proberen. Maak een plan! Dus stel… het is mijn plan om in de toekomst Mythos kennis te laten maken met een andere hond, dan zorg ik dat ik precies weet wat ik ga doen. Ik zou alvast nadenken over wat nu een geschikte eerste hond is voor Mythos inclusief een geschikt baasje die vooraf begrijpt wat we gaan doen en op wie ik kan bouwen.

In Mythos zijn geval zal dat (voor zover ik het nu in kan schatten) het beste een volwassen, heel rustige en stabiele reu of teef zijn. Ik zou de honden niet direct fysiek contact laten maken maar lekker gaan wandelen met afstand tussen de honden. De andere hond met zijn begeleider en ik met Mythos. Tussendoor doen we speurspelletjes met de honden en zijn we vooral met elkaar bezig. Ik met Mythos, de ander met haar hond. Ook al lopen ze niet vlakbij elkaar en hebben ze geen echt fysiek contact, reken maar dat ze elkaar ruiken en zo al een heleboel informatie kunnen verzamelen over elkaar.

Deze wandeling zou ik herhalen en stapje voor stapje de afstand tussen de honden verkleinen.

Zodra één van de honden te opgewonden wordt zouden we weer afstand nemen en nog wat langer wachten met de afstand verkleinen. Dat is dan nog een brug te ver. Ik zou de honden heel goed observeren. Zijn we op het punt dat de afstand verkleinen kan, dan houden we de lange lijnen zo los mogelijk om de honden niet te hinderen in hun communicatie. Als alles ontspannen verloopt (dus beide honden zijn rustig, ze laten nette hondentaal zien, lopen in een boogje op elkaar af en ik zie niet overmatig veel stress-signalen) dan kunnen ze kennis maken.

En dan is het afhankelijk van de honden wat ze willen.

Alleen even snuffelen aan elkaar en weer samen verder struinen? Willen ze inderdaad even spelen? Zou er spel van komen dan zou ik goed observeren of het écht leuk spel is. Check dit artikel voor meer informatie over dit onderwerp. Maar heel weinig hondeneigenaren kunnen echt leuk spel herkennen. Het gebeurt overigens ook niet zo heel vaak dat het echt leuk spel is met onbekende honden, maar dat terzijde.

Anyway… zo kan ik nog wel even doorgaan. Maar het belangrijkste wat jij hieruit kan halen is; ga niet zomaar even uitproberen hoe iets gaat. Zorg dat je een plan hebt dat de kans van slagen (lees: een goede ervaring) het grootst maakt! Want dat is wat je wil toch? Dat hetgeen wat jij wil doen met je hond een positieve ervaring wordt?

Die kans is dus het grootste als jij zorgt voor omstandigheden waarin het bijna niet fout kán gaan. En dat maakt dat je vooraf dus wat werk te doen hebt.

Heb jij je al ingeschreven voor mijn maandelijkse tips? Iedere maand ontvang jij per e-mail als eerste mijn nieuwste artikel, een bijzonder inzicht of waardevolle kennis over honden en hondengedrag. Klik hier om je in te schrijven en mis ze niet!

Deze tekst is geschreven door Hondengedragscoach Nina van Tilbeurgh. Het overnemen van dit stuk zonder schriftelijke toestemming is niet toegestaan. Delen van dit artikel op social media wordt zeer gewaardeerd.