Maar is dit wel echt zo erg? Het maakt niet uit wat je met je hond aan het trainen bent… een terugval in je training of vastlopen, het gebeurt bij bijna iedereen. Uit ervaring weet ik dat dit eigenaren ontzettend kan demotiveren en zich wanhopig kan laten voelen. Want is nu al dat harde werk voor niets geweest? Ben je weer helemaal terug bij af? Moet je echt weer opnieuw beginnen? En gaat dit ooit wel goedkomen?
Eerlijk… wie heeft zo’n gedachte nog nooit gehad als de training met je hond ergens vastliep?
Allereerst wil ik wat dieper ingaan op wat ik bedoel met een terugval en een plateau.
Als eerste de terugval.
Jij bent lekker aan het trainen met je hond, het gaat al een hele tijd best lekker en je ziet duidelijk een stijgende lijn. En ineens gaat het voor geen meter meer. Soms is er een aanleiding. Denk aan een uitvallende hond die bestormd wordt door een loslopende ik-vlieg-overal-als-een-idioot-op-af hond. Als jij al een hele tijd aan de slag bent met het uitvallen van jouw hond en er is al behoorlijk wat verbetering, dan kan zo’n klote ervaring als dit zorgen voor een flinke terugval. Waar jouw hond inmiddels met 20 meter afstand niet meer uitviel, valt hij nu weer uit naar iedere hond. Ongeacht de afstand. Het kan ook zo zijn dat er helemaal geen aanleiding is. Ineens is er in de beleving van jouw hond wat veranderd en pats… hij reageert weer veel reactiever dan voorheen.
Dit is een terugval. Je hond zat op een bepaald niveau en keldert zo een eind terug naar beneden.
Dan hebben we nog een plateau.
Dit kan je zien als een punt waar je als het ware op blijft hangen. Het is niet zo dat het per se heel slecht gaat, maar je merkt ook geen echte stappen opwaarts meer. De ene keer gaat het een beetje beter, de andere keer gaat het een beetje lastiger maar je blijft dus ongeveer op hetzelfde niveau steken. Je kan bijvoorbeeld ook merken dat het al een aantal trainingen op rij niet zo lekker meer gaat als een tijdje geleden. Dat is een plateau. Kei irritant en het kan best een gepuzzel zijn om dit te doorbreken.
Maar wat het allerbelangrijkste voor jou is om te weten: het hoort erbij!
Wees niet bang dat heel je training naar de filistijnen is en je weer vanaf 0 moet beginnen. Dat is niet zo. Als het goed is heb je tijdens jullie roze-wolk trainingsweken een flinke berg aan positieve ervaringen en/of positieve associaties opgebouwd. Dat zit dan echt al best flink verankerd in het systeem van je hond. Als jij nu even een grote stap terugdoet en je doel bijstelt, dan zal je in no time weer op jullie oude niveau zitten. Dus heeft jouw hond het nodig dat je weer minimaal 100 meter afstand houdt van andere honden? Doe dat dan. Betekent het dat je qua tijdsduur van 45 minuten terug moet naar 20 minuten… doe het!
Deze flinke stap terug is nodig om weer vooruit te kunnen én voorbij dat plateau te komen.
Voor nu is het belangrijk dat je hond weer een hele berg hele positieve trainervaringen krijgt. Geen spanning, geen stress, geen onrust, geen ongemak. Hij haalt jullie doel met 2 spreekwoordelijke vingers in zijn neus. Ik vraag altijd aan mijn verlatingsangsttoppers; “Waar zou jij zonder twijfel 1.000 euro op inzetten? Welke tijdsduur zou jouw hond SOWIESO halen?” En dan komt het voor dat iemand dus van bijvoorbeeld 25 minuten teruggaat naar 5 minuten. Het verschil met alle maanden hiervoor is echter dat het opbouwen een stuk sneller zal gaan. Je hond heeft als het ware weer even een reminder nodig van “Hey… let op, wat we aan het doen zijn is helemaal oké en veilig. Je kunt ontspannen.” En dan ga je weer bergopwaarts bewegen.
En weersta die verleiding om door te pushen he…
Het is heel verleidelijk om de signalen dat het niet lekker gaat wel te zien, maar toch even te willen aanzien of het geen fase is. Want als je nu gewoon een paar trainingen tóch even door pusht… misschien is het dan ineens weer goed? Als je toch even doorgaat nu, misschien gaat het dan vanzelf over en is er niets verloren?
Doe dit niet… hoe verleidelijk het ook is. Wat je dan gaat doen, is op een wankele fundering verder bouwen. Het behoeft denk ik geen verdere uitleg dat dit gedoemd is om te mislukken. Het kaartenhuis stort vroeg of laat in. Op de lange termijn heb je hier dus helemaal niets aan.
Beweeg mee met wat je hond aankan.
Vraag jezelf steeds af; “Wat kan mijn hond NU aan?” En daar maak je voorlopig jullie doel van. Eerst doe je een aantal trainingen met dit easy peasy doel zodat je hond weer wat succeservaringen kan scoren en van daaruit ga je de intensiteit (of het nu om afstand, tijdsduur, associatie of whatever gaat) weer rustig opbouwen.
En nog een kleine tip; is er sprake van een terugval of een plateau? Stel jezelf dan de vraag of je nog precies zo traint als in het begin of dat je misschien iets slordiger bent geworden. 😉 Het is verleidelijk voor hondeneigenaren om in het begin van de training de sterren van de hemel te trainen en na verloop van tijd een beetje te verslappen in de details. Wie weet heb je daar ook weer een puzzelstukje te pakken.
Dus kampt jouw hond met een terugval of loop je vast in je training? No worries. Het hoort er allemaal bij en dit gebeurt nu eenmaal. Het is geen ramp.
Beweeg erin mee en voor je het weet zijn jullie weer op de juiste weg.
Heb jij een hond die snel overprikkeld is? Check mijn online cursus “Help je overprikkelde hond om te ontspannen!” eens. In 9 modules neem ik je mee in de belevingswereld van een overprikkelde hond. Je krijgt een volle rugzak met moderne kennis en oefeningen waar je zelfstandig, op jullie tempo, mee aan de slag kan gaan. Op naar ontspanning! Check hier de cursusinhoud.
Deze tekst is geschreven door Hondengedragscoach Nina van Tilbeurgh. Het overnemen van dit stuk zonder schriftelijke toestemming is niet toegestaan. Delen van dit artikel op social media wordt zeer gewaardeerd.
Recente reacties