Waar ik het in dit artikel over wil hebben is jouw eigen aandeel als het gaat om het ontwikkelen van die voernijd. Want helaas komt het best vaak voor dat de eigenaar van de hond zélf de veroorzaker is van voernijd / voeragressie.

Als jij de eigenaar bent van een hond die voeragressie vertoont, dan weet je als geen ander hoe vervelend en akelig dit is. Je loopt op eieren, iedereen is op zijn hoede en het vertrouwen is aan beide kanten ver te zoeken. Jij wantrouwt je hond. Je hond wantrouwt jou.

Er kunnen verschillende redenen zijn dat een hond zijn eten verdedigt, dreigt of zelfs uitvalt als jij in de buurt komt.

Het kan in het nest al fout gegaan zijn (denk aan een groot nest waarbij er veel spanning was rondom het eten), of denk aan een hond die op straat letterlijk heeft moeten vechten voor zijn eten etc. Er is een hele waslijst op te noemen.

Maar waar ik het in dit artikel over wil hebben is JOUW aandeel als het gaat om het ontwikkelen van die voernijd.

Want ja… helaas zie ik het in de praktijk vaak gebeuren dat het baasje de veroorzaker is van de voernijd. Niet leuk om te horen, wel de realiteit. Deze maand heb ik dus verschillende baasjes en hun honden onder mijn vleugels mogen nemen die kampen met dit probleem. En bij allen blijkt het in de begeleiding en opvoeding faliekant mis te zijn gelopen. Waarschijnlijk ken jij het aloude idee ook wel. Het idee dat tientallen jaren vastgeroest zat in hondenland en er nu nog steeds niet helemaal uit is.

“Je moet ALTIJD met je hand in de voerbak kunnen! Je hond moet dat zonder problemen kunnen toelaten.”

of eh..

“Je moet altijd alles af kunnen pakken van je hond! Ook botjes en speeltjes enzo!”

Want anders zou je geen goede leider zijn, zou je hond geen respect voor je hebben en zou hij proberen boven je te staan.

BAM! En daar hebben we hem gelijk.

Gelukkig is er al erg veel veranderd in hondenland en weten veel mensen dat dit een stelling is om van te gaan janken. Het heeft namelijk geen fluit te maken met dominantie of iets in die trant. Het is 2020! We weten zoveel meer over honden dan tientallen jaren geleden.

Maar… het gebeurt nog steeds. Dit advies wordt nog steeds gegeven. Zelfs door sommige hondenscholen…

En dat vind ik schrijnend.

Zo heb ik een hond in begeleiding, leuk straatmadeliefje (lees; ex-zwerfhond), en de baasjes zijn met deze hond op puppycursus gegaan. Thuis merkten ze dat de hond soms een beetje gromde als zijn mensen te dichtbij zijn voerbak kwamen. Advies van de hondenschool; in het nekvel pakken en straffen. Want dit is geen goed gedrag.

De mensen zijn hierin mee gegaan en hebben zo gehandeld. Wel met de kanttekening ernaast dat het niet goed voelde. Maar het is gebeurd. Herhaaldelijk zelfs.

Resultaat? De hond reageert nu nog heftiger dan voorheen en de voeragressie is flink toegenomen.

Hij valt echt uit en bijt als ze te dichtbij komen. Auwch… wat bedoeld was als training om geen voeragressie te ontwikkelen resulteert in… jawel!

Voeragressie.

En ja, ik moet hierin ook eerlijk zijn. Ik heb hier toch wel allerlei gedachtes over.

Aan de ene kant begrijp ik dat ze het advies opgevolgd hebben. Je bent in begeleiding op een hondenschool en je gaat er vanuit dat zij echt wel weten waar ze het over hebben. Zij zijn de professionals. Althans, daar mag je van uit gaan. Dus doe je maar wat ze zeggen.. Ik kan me dat heel goed voorstellen.

Hetzelfde met sommige fokkers. Want ja helaas… wat ik heb terug gehoord van klanten… ook uit die hoek komt dit advies wel eens. Te gek voor woorden, maar het gebeurt. De mensen vragen de fokker van hun hond om advies en de mensen gaan er ook hier weer vanuit dat de fokker wel weet waar hij of zij het over heeft.

Maar aan de andere kant; als je buikgevoel al zegt van “Hmm… ik weet niet of fysiek geweld nou de oplossing is hier voor.. het voelt niet goed”… Dan had het wellicht verstandig geweest om elders te informeren of dit nou wel de manier is om ermee om te gaan.

Dat gezegd hebbende; gebeurd is gebeurd.

We kunnen niet terug in de tijd. Je hebt een hond met voeragressie, het is verergert door jouw handelingen, het heeft geen zin om in het verleden te blijven hangen dus we gaan door en kijken hoe we het vertrouwen wél terug kunnen krijgen.

De motivatie van mensen om met die voerbak te gaan lopen klooien is dat ze er zonder problemen langs willen kunnen. Of als er iets aan de hand is (er zit iets vast in de bek van de hond bijvoorbeeld) dat ze zonder problemen naar hem toe kunnen.

Of als er kinderen zijn.. de ouders willen dat de kinderen gewoon veilig door huis kunnen lopen. Want hoe goed je ook oplet, kinderen zijn net honden. Of andersom. Voor je het weet staan ze ineens bij jullie etende hond. Het kan gewoon altijd een keer gebeuren.

En ja, dan is het heel erg prettig dat er geen ongelukken gebeuren.

Even terug naar de hond.

De reden dat hij in dit geval voeragressie ontwikkelt, is omdat hij bang is het kwijt te raken. En waarschijnlijk heeft hij die ervaring ook al gehad. Want de voerbak een aantal keer wegpakken en dan weer terugzetten is ook een vaak gegeven advies. Hij heeft dus al ervaren dat zijn baasjes in deze specifieke situatie niet betrouwbaar zijn en dat zijn eten afgepakt wordt.

Misschien heeft het baasje dit zelfs wel met botjes en speelgoed geoefend. Want tjah… je moet het toch gewoon kunnen pakken? Oefenen dus. Hond ligt in zijn mand op zijn bot te knagen en jij pakt het weg.

Het kan ook zijn dat je het niet eens expres hebt gedaan. Je hebt regelmatig wat bij je hond weggenomen, zonder je er bewust van te zijn wat dit met het vertrouwen van je hond doet.

Voor je hond is dit hartstikke onprettig. Belangrijke en leuke dingen worden gewoon van hem afgepakt…

Hetzelfde geldt voor het met je handen in die voerbak lopen rotzooien terwijl je hond eet. Want eerlijk… denk je echt dat hij dat prettig vindt? Dat hij denkt; “Oh gezellig.. ik heb honger, wil eten, heb eten gehad… en nu komt mijn baasje lekker met haar hand in mijn eten rommelen. Kei leuk joh!”

Eh… nee. Niet leuk.

Stel jezelf eens voor dat jij net je lievelings-maaltje zit te eten en dat iemand anders steeds met zijn handen in je eten zit. Of je bord steeds wegpakt. En als je er dan wat van zegt (je gromt)… dan word je in je nekvel gepakt, wordt er tegen je tekeer gegaan of word je zelfs tegen de grond gewerkt.

Want dat is wat grommen gewoon is. Het hoort bij de communicatie van een hond. Jij en ik kunnen praten. Wij kunnen zeggen “En nou ben ik er klaar mee! Wegwezen nu!”

Een hond doet dat met grommen.

Hond voeragressie grommen

Grommen is een waarschuwend signaal. Het is communicatie. En daar mag je van mij van alles van vinden. Je mag het zelfs ongewenst gedrag vinden. Maar een hond gromt niet voor niets. En in dit geval is het vanuit angst. Angst dat er weer iets van hem afgepakt wordt. Hij voelt zich bedreigd.

De enige die je in dit geval op zijn kop kan geven ben jijzelf.

Lees in dit artikel waarom je grommen nooit moet corrigeren. Want als jij de signalen van je hond niet serieus neemt en zo over zijn grenzen gaat, dan kan hij niet anders. Hij wordt in een positie gezet waarin hij niet anders kan dan zich verdedigen.

En doe jij hier vervolgens niets mee (lees; ga jij toch door met je intimiderende handelingen), dan komt er mogelijk letterlijk een tandje bij. Je neemt je hond immers niet serieus en je zorgt er zelfs voor dat zijn vertrouwen in jou nog wankeler wordt.

Dit kan best een groot en pijnlijk verhaal worden. Want zie jij op tijd het licht en besef je dat wat je doet compleet averechts werkt… dan kan je het over een andere boeg gooien. Je kunt op een fijne wijze gaan trainen en de hond het vertrouwen weer terug laten krijgen.

Alleen… het is wel erg afhankelijk van hoever het allemaal geëscaleerd is.

Want heb je geluk? Dan is er alleen rondom de voerbak sprake van dit probleem. Nou, ga jij hier nu serieus mee aan de slag (is een lang proces) en merk jij na een lange tijd dat er helaas toch wat spanning blijft bij je hond… dan is dat vrij simpel te managen.

Je zorgt dat je een plekje in huis hebt waar je hond ongestoord kan eten en je zorgt dat jij en je gezinsleden bij die plek weg blijven. Zijn hondenleven lang.

Maar wat er helaas ook kan gebeuren is dat dit probleem zich als een olievlek verspreidt. De hond is het vertrouwen in jou niet alleen bij de voerbak kwijt. Hij is het vertrouwen in jou (vooral jouw toenaderingen) VOLLEDIG kwijt.

👉 Dus jouw hond ligt ergens, jij loopt op hem af en hij gromt. Hij vertrouwt je niet.

👉 Jullie zitten samen op de bank, je wilt je hond aaien en HAP. Hij schrikt van je.

👉 Je loopt naar je hond toe om hem aan te lijnen voor een lekkere wandeling en hij gaat grommen. Hij vindt je bedreigend.

👉 De hond zit in zijn bench of rennetje en je wilt hem eruit laten.. en hij gromt als jij met je hand richting het deurtje beweegt. Hij verdedigt zichzelf.

Wat “klein” begon bij de voerbak is een veel groter probleem geworden. De hond vertrouwt jou niet meer. Hij ervaart dat hij zichzelf moet verdedigen als jij naar hem toeloopt.

Hoe pijnlijk is dat dan? Dat een hond het vertrouwen in de mensen met wie hij samenleeft zo kwijt is? Ik vind dat verschrikkelijk. Vooral voor de hond.

Ik hoor vaak van mensen dat zij het zo vervelend vinden, maar verplaats je eens in die hond. Jeetje joh.. je woont ergens, je bent afhankelijk van de mensen bij wie je woont en je voelt je niet veilig bij ze. Hoe erg is dat?

Genoeg erover. Hoe dan wel?

Jaaa… en eigenlijk is het te simpel voor woorden, maar zo werkt het nu eenmaal. Als jij wilt dat jouw hond relaxt is rondom de voerbak en jou niet als bedreigend gaat ervaren, zorg er dan voor dat het hem juist wat LEUKS oplevert als jij bij hem in de buurt komt. Want alles wat ik hierboven neer heb gezet valt niet onder de noemer “leuk”. Ik mag aannemen dat we het daar wel over eens zijn.

Dus wat doe je? Stop in ieder geval met het afpakken van het voer. Dit gaat nooit meer gebeuren. Je hond is aan het eten en je let goed op zijn lichaamstaal. Je blijft op de afstand staan dat jouw hond helemaal oké is. Hij geeft geen stress signalen, bouwt geen spierspanning op, bevriest of fixeert niet en hij is redelijk relaxt. Dan gooi je er zomaar eens wat lekkere voertjes naartoe en dit blijf je regelmatig doen.

Wat leert je hond dan? “Goh… het is eigenlijk zo slecht nog niet als mijn mensen in de buurt komen. Ik krijg juist nog meer lekkers!”

En voor de mensen die op dit moment nog helemaal geen problemen hebben rondom de voerbak; hou dit zo! Gooi er regelmatig eens wat lekkers bij als je hond aan het eten is. Lekker stukje worst of kaas. Zo leert jouw hond dus van het begin af aan al dat het een feestje is als jij bij hem en de voerbak in de buurt komt.

Ligt jouw hond op zijn kussen lekker op een kluifje te knagen en wil je dit zonder problemen weg kunnen nemen? Bijvoorbeeld voor de veiligheid? Ruil dan! Zorg dat er iets superlekkers tegenover staat. Je hond staat zijn kluif af en krijgt er iets nog lekkerders voor terug.

Mocht er een keer iets gebeuren (er zit bijvoorbeeld iets vast in de keel van de hond) dan kan je hem zonder teveel toestanden helpen. Hij heeft geen negatieve ervaringen met eten of speeltjes afpakken (het heeft hem immers altijd iets leuks opgeleverd als jij naar hem toe kwam!) dus het vertrouwen is er.

Het kan zo simpel zijn. Kleine handelingen, geen moeilijk gedoe.

Even terug naar de hond die al wel voernijd ontwikkelt heeft.

Het op een afstandje wat lekkers erbij gooien is de enige tip die ik je ga geven. Ik ga je niet een heel stappenplan geven over hoe je de afstand kunt verkleinen. Dit om de simpele reden dat iedere hond anders in elkaar steekt en ik vind dat je niet moet gaan lopen uitproberen.

Heb jij een hond die met deze problemen kampt? Schakel zo snel mogelijk hulp in. Een goede professional kan met je meekijken en je stapje voor stapje begeleiden in het opbouwen van het vertrouwen.

Net zoals dat rommelen bij die voerbak dus problemen kan veroorzaken, zo geldt dat ook bij het terugkrijgen van het vertrouwen. Als je daar ook maar wat aanrommelt kan het makkelijk zijn dat je onbewust toch over de grenzen van de hond gaat en dan ben je alsnog aan het dweilen met de kraan open. Of erger…

Er zijn ook gevallen waarbij het niet zo simpel te verhelpen is door er steeds wat lekkers bij te geven. Bij deze honden zijn weer hele andere oefeningen en stappen nodig. Ga dus voor succes. Schakel hulp in (woon je in een straal van drie kwartier rondom Bergen op Zoom dan ben je bij mij van harte welkom, neem vrijblijvend contact met me op) en ga onder begeleiding aan de slag om het vertrouwen weer terug te krijgen.

Zodat jullie straks allemaal weer ontspannen met elkaar in huis kunnen leven.

En dat is heel wat waard.

Heb je mijn do-it-yourself online cursussen al gespot? Deze drie cursussen hebben reeds duizenden eigenaren en hun viervoeters mogen helpen. Heb jij een hond uit het buitenland, een hond die heel snel overprikkeld is of een hond met verlatingsangst? Check deze drie pareltjes dan zeker! Alle informatie over de online cursussen vind je op deze pagina. Enjoy! ✨

Deze tekst is geschreven door Hondengedragscoach Nina van Tilbeurgh. Het overnemen van dit stuk zonder schriftelijke toestemming is niet toegestaan. Delen van dit artikel op social media wordt zeer gewaardeerd.